Het regent, het regent....

De zomer is definitief voorbij - de straten liggen vol met rode, gele, oranje en bruine blaadjes en de regen blijft troosteloos vallen de afgelopen dagen. Ze noemen het hier dan ook wel meer dan eens Raincouver... Ook is de eerst sneeuw gevallen. Gelukkig niet in Vancouver maar wel op Grouse Mountain, die we niet zo lang geleden beklommen hebben, en in Whistler schijnt er ook al een aardige laag te liggen. Ik zou graag gaan kijken, maar eerst moeten de verplichte winterbanden onder de auto. Heel misschien dat we Kerst gaan doorbrengen in Whistler, in het kader van een witte kerst en dit jaar (helaas) geen familieverplichtingen.
Door dit herfstweer kreeg spontaan zin in herfstvoer. Dus inkopen gedaan om vandaag verse rode kool en hachee te maken. Schijnt de zon vandaag!! Zonde om dan binnen te zitten natuurlijk. "Gelukkig" is het een krappe 9 graden, dus aan het eind van de middag toch maar naar binnen en de keuken in.
Onder herfstvoer valt in mijn optiek dus ook bitterballen! Niks lekkerders dan na een koude boswandeling of tijdens een troosteloze natte zondag in een bruine kroeg te zitten onder het genot van een lekker portje (straks als ik weer beter ben!) en een portie bitterballen.
Nou wil dus het geval dat manlief dit weekend een verrassing voor zijn meiden had. Geen idee wat, maar zondagochtend zouden we ergens gaan ontbijten. Na een heel kort ritje in de auto stopte we voor een heel klein verstopt pandje met als uithangbord Dutch Wooden Shoe café! Yes! Pannenkoeken voor ontbijt!! Dat is lang geleden. Een beetje vergane glorie van binnen, maar een heel menu vol Hollands voer, koffie in ouderwetse koffiemokken (cappuci...? what, no we only have filtercoffee! haha) en ja hoor....bitterballen op het menu. Beetje vroeg voor die ochtend, maar ik weet waar ik de volgende regenachtige zondag te vinden ben! Isi een pannenkoek in de vorm van een klomp met "hagelslagel", ik een pannenkoek met spek en echte stroop en Lars aan de poffertjes. In mijn ooghoek zie ik achter de bar pakken De Ruiter staan, echte stroop en appelstroop! Dit wordt mijn nieuwe favoriete plek als ik echt heimwee heb!

Daarna zijn we in de middag nog naar Alouette Lake gereden, een goed uur noordoost van Vancouver. Prachtig meer en mooie omgeving. We kwamen daar een vader en dochter tegen die hun honden aan het uitlaten waren. Isi vond de honden heel erg leuk en zij haar en ze heeft denk ik een half uur lang de bal "gegooid" en vond het hilarisch dat de honden de bal weer terug kwamen brengen. Heerlijk een frisse neus kunnen halen. Wat een luxe - als we willen kunnen we elke zondag naar een ander bos of meer om een luchtje te scheppen!

Als het zo regent zijn de entertainment opties ook redelijk beperkt. De glijbaan is nat, dus geen optie, maar gelukkig hebben we een leuk playcafé gevonden waar Isi naar hartenlust kan spelen en moeders bakken thee kan wegslurpen. Ook hebben we sinds kort een abonnement op het Sea Auquarium en kunnen we onbeperkt visjes kijken.
Eigenlijk hou ik dus helemaal niet van opgesloten beestjes en zijn dierentuinen of een aquarium niet echt aan mij besteed. Ik word er altijd een beetje verdrietig van als ik zo'n ijsbeer in de zon op een stukje rots zie staan zonder ook maar enigszins iets van ijs in de buurt of een haai of dolfijn alsmaar hetzelfde rondje zie zwemmen in een te klein aquarium. Maar Isi vond het behoorlijk interessant en het aquarium ligt in Stanley Park, een prachtig groot park in downtown Vancouver, waar je heerlijk kan wandelen langs de zee en door het bos.

Ook zorgt het natte weer ervoor dat we eindelijk wat klusjes thuis hebben kunnen doen. Als de zon schijnt ga je natuurlijk niet de hele dag binnen planken ophangen in de kledingkast en rommelhok of de tv ophangen en aansluiten. Maar dat is precies wat we zaterdag hebben gedaan! De zomerkleren zijn inmiddels in de vacuümzak opgeborgen en de winterkleren liggen en hangen nu in de kast. Jammer alleen dat niks me past, maar dat geeft mij weer een goede reden om te shoppen natuurlijk. Iets met een nood en een deugd.

Zo wordt ons kleine flatje steeds meer en meer ons thuis en vermaken Lars en ik ons 's avonds vooralsnog met ouderwetse spelletjes als Triviant, Monopoly en Yahtzee. Vooral met yahtzee zijn we aan elkaar gewaagd, maar zeker met Triviant hak ik Lars ongenadig in de pan! Hij noemt het geluk, ik noem het genialiteit omdat meneer Mijn-hoofd-zit-vol-onnodige-stomme-weetjes-waar-ik-met-Triviant-dus-geen-ene-klap-aan-heb, geen ene klap aan zijn stomme weetjes heeft met Triviant. Monopoly hebben we pas 1 keer gespeeld en heeft Lars met héél veel geluk gewonnen....