Remembrance Day

De 11e van de 11 - voor mij gewoon het officiële begin van en aftellen naar Carnaval, maar in Canada Remembrance Day. De Canadese variant van 4 en 5 mei en een nationale "feestdag" waarop iedereen vrij is. Nu was het ook nog eens een prachtige dag tussen al die regendagen in, dus er op uit!

In een van mijn eerste blogs verteld over Deep Cove, een mooi plaatsje aan het begin van de Indian Arm. Belcarra ligt hier precies tegenover aan de overkant van deze fjord. In principe een niet al te lange rit, maar in Port Moody was een omleiding vanwege de herdenking en hebben we behoorlijk lang stil gestaan. Echt klagen kan je niet, want ook in dit plaatsje heb je vanaf elkie straathoek wel weer prachtig uitzicht op het water of de omliggende bergen. Iets waar ik nog steeds van kan genieten. Misschien juist wel omdat het landschap zo van Nederland verschilt.
Lars heeft op internet een site gevonden met allerlei verschillende hikes in en rond Vancouver en op deze site had hij een niet al te zware en verre tocht gevonden in Belcarra, de Jug Island Beach Trail. Ook de route hier naar toe, als je eenmaal om de Burrard Inlet heen bent gereden is weer prachtig.
We weten een parkeerplekje bij het begin van de trail te vinden en gaan op pad. Ook dit is weer een prachtige wandeling door het bos, goed onderhouden en we zijn niet de enige die er op uit zijn deze dag. Leuk ook hoe iedereen elkaar altijd groet en vaak ook even een een klein babbeltje maakt. Altijd een opmerking over Isi in de rugzak op Lars zijn rug of over mijn zwangere buik.
Ik heb het vooral in het begin wat zwaar omdat het redelijk steil omhoog gaat en ik de vooral de laatste week wat vaker buiten adem ben door die enorme buik van me. Aangezien Lars met een kilo of 15 achterop zijn rug loopt, zijn we redelijk aan elkaar gewaagd.
Al met al is het een makkelijke tocht en als we na een km of 4 onderaan heuvel de zee zien, is het uitzicht weer de kers op de taart. De tocht eindigt op een strandje met uitzicht op Jug Island - een rotsachtig klein eiland dat als een puist uit het water steekt. In de verte zie je de bergen waar de eerste sneeuw als een laagje poedersuiker de toppen bedekt. Links om de hoek zie je nog een klein stukje van de baai van Deep Cove. Isi en Lars vermaken zich met het gooien van steentjes in het water en ik probeer mijn nieuwe camera uit. Na een boterhammetje en een appeltje voor de dorst, beginnen we weer aan onze terugtocht.

Het is nog redelijk vroeg als we bij de auto aankomen en we rijden een stukje terug naar een meertje, waar we op de heenweg langs waren gekomen, Sasamat Lake. Het is windstil, dus het meer is spiegelglad, maar het is ook het eind van de dag dus al behoorlijk fris. Ik test mijn camera nog wat en Isi graaft wat in het zand en gooit met wat stenen en dan gauw de auto weer in!

Vandaag, zondag, was weer een mooie zonnige, maar koude dag en de moeite waard om er op uit gaan. Lars heeft het zijn missie gemaakt mooie hikes uit te zoeken en vandaag bracht ons dat naar West Vancouver - Cypress Falls Park. Rekening houdende met zijn zwangere walvis stond vandaag een "easy trail" op het programma.
Ook weer een tocht door de bossen, heuvel op, heuvel af en eigenlijk alleen omdat deze trail niet echt goed stond aangegeven er wat minder van kunnen genieten dan de andere wandelingen tot nu toe. We waren meer aan het zoeken hoe we moesten lopen dan dat we van de omgeving konden genieten. Al met al nog steeds een heerlijke wandeling gemaakt en omdat we bijtijds klaar waren, nog even doorgereden naar Horseshoe Bay. Hier vertrekken de meeste ferry's naar alle omliggende eilanden.
Daar in de laatste zonnestraaltjes nog een bakkie gedaan terwijl Isi in de speeltuin lekker kon spelen.
We genieten er maar extra van met en van elkaar, na het verschrikkelijke nieuws uit Parijs...