Opa en Oma

Zo lang als dat het aftellen duurde, zo snel gingen de weken dat opa en oma er daadwerkelijk waren weer voorbij.
Een maand geleden kwamen ze aan. Nadat ik ze samen met Fedya had opgehaald van het vliegveld, hebben we gauw hun spullen in het flatje vlakbij ons neergezet en zijn we Isidora gaan ophalen van de opvang. Haar gezicht toen ze opa en oma zag was niet te beschrijven! Ze is in opa's armen gerend en gaf hem een knuffel die ze tot aan huis niet meer heeft losgelaten. Heel mooi!

Papa en mama hadden een appartementje vlak bij onze flat om de hoek, dus elke ochtend kregen we een appje dat ze onderweg waren en dan zat Isi voor het raam te wachten totdat opa en oma de hoek om kwamen zodat ze kon zwaaien naar ze. Dan was het koffie drinken, met Fedya knuffelen, Isi met opa kroelen en dan was de ochtend al weer voorbij. Gelukkig zijn we er nog wel op uit geweest en is er genoeg moois dicht in de buurt te zien, want het was behoorlijk passen en meten met 3 volwassenen een peuter en een baby in de auto.
De weersvoorspellingen waren niet al te best, maar net als toen Sjan er was, hebben we toch echt veel mooie dagen gehad. Zo mooi dat alle bloesem al in bloei staat en nu al bijna uitgebloeid is.

Zo zijn we op die mooie dagen gaan wandelen in Pacific Spirit Regional Park, hier 10 minuten vandaan bij het UBC (universiteit) terrein. We zijn, nadat we naar Deep Cove zijn geweest, Mount Seymour op gereden, toen het beneden 15 graden was en boven op de berg 7 graden. Mensen waren aan het skiën en we hadden prachtig uitzicht met onze voeten in de sneeuw. We zijn naar Whytecliff Park geweest, bij Horseshoe Bay waar alle veerboten vertrekken richting de eilanden. De rit daar naar toe is al fantastisch. De snelweg langs de kust met uitzicht over zee aan de ene kant en de bergen aan de andere kant. Soms waan je je bijna even op chapmans peak drive.....bijna! Die zelfde weg gaat ook richting Squamish waar de Sea to Sky Gondola is. Ook dit hebben we op een prachtig mooie dag gedaan. Ook hier lag nog sneeuw boven op de berg, wat een vreemde gewaarwording is met 18 graden.
Met Pasen zijn we naar het Community Center geweest, want daar konden de kinderen eieren zoeken en was er een springkussen en werden de kindjes geschminkt. Isi had van Sjan een paashaasje pakje gekregen met de post, die ze eerst niet aan wilde, maar gelukkig een dag voor Pasen uit haar speelgoedmand haalde en aan trok! Zo stonden we dan op zaterdagochtend met 4 volwassenen tussen allemaal krioelende kinderen geschminkt als paashaas op zoek naar eieren...

Een van de laatste dagen zijn we naar Lynn Canyon geweest. Hier hangt een suspension bridge over de rivier en kan je ook weer een prachtige wandelingen maken.
We zijn natuurlijk ook naar Stanley Park geweest, Granville Island, we hebben in de stad gewandeld en door onze wijk Kitsilano gelopen.
Wat ik zo heb begrepen, hebben papa en mama hun ogen uit gekeken en vonden ze het prachtig, wat mij dan gek genoeg toch ook een beetje trots maakt.
In Seattle woont Michael, een familievriend, en hij is zelfs ook nog een een weekend naar Vancouver gekomen met zijn vrouw Carrie.

De 4 weken zijn echt voorbij gevlogen en Isi vond alle aandacht van opa en oma geweldig. Ze heeft zelfs een paar nachtjes bij ze gelogeerd. Bijzonder dat dat allemaal kon en dat we zo genoten hebben van elkaar en dat ze Fedya hebben gezien en geknuffeld. Gelukkig hebben we de foto's nog!

En dan is het nu al weer aftellen tot dat Pake en Beppe komen!

En nogmaals bedankt voor alle lieve appjes, kaarten en pakketjes die we van jullie hebben ontvangen voor Fedya, maar ook voor ons. Toch heel fijn en lief om te weten dat er zoveel aan ons gedacht wordt!! Dank jullie wel!!