Warmerdammetjes in Eptumtum
Blijf op de hoogte en volg Lars en Tatiana
17 April 2017 | Canada, Edmonton
Nou, daar zijn we dan, in "Eptumtum". Dat het anders is dan Vancouver is wel duidelijk....
Onze laatste dagen in Vancouver waren vooral erg regenachtig. Dat was vooral jammer omdat we er niet echt op uit konden gaan. Maar met onze reis naar Edmonton in het verschiet was dat misschien ook wel fijn.
Op dinsdagochtend heb ik de kindjes naar Tamara kunnen brengen, waar wij 's avonds ook mochten slapen, zodat wij alle tijd hadden met de verhuizers....inpakkers eigenlijk, want het daadwerkelijke verhuizen werd pas de volgende dag gedaan. Klein misverstand. Gelukkig hadden we besloten heel rustig aan te doen met onze reis en zou woensdag onze eerste stop Kamloops zijn, op zo'n 3,5 uur rijden van Vancouver. Dus toen bleek dat ze op dinsdag zouden komen pakken en op woensdag komen laden, schopte dat onze planning gelukkig niet al te veel in de war.
Nadat woensdag alles in geladen was, kregen we van onze lieve Franse onderbuurman met de bakkerij, een tas vol croissantjes, pain au chocolat en heerlijke belegde broodjes mee. Prima geregeld!
Tegen de avond kwamen we aan in ons motel in Kamloops. Hier waren we nog niet eerder geweest, maar echt heel mooi vonden we het niet. Vooral erg dor, droog en bruin. Vanuit daar zouden we de 2e helft van onze reis maken naar Jasper. Dat ligt in de Rockies en is een heel bekend nationaal park (samen met Banff). Onderweg daar naar toe hebben we van alles gehad - van regen, sneeuw, zon naar mist. Voordat je het goed en wel door hebt, rij je al door de Rockies. Ik had er meer een idee bij, net als in Zuid-Afrika, dat je door van die bergpassen heen rijdt met links en rechts van je enorme bergen. Maar hier rijd je geleidelijk steeds hoger en hoger en heb je eigenlijk niet door dat je in de bergen rijdt. Maar vlakbij Jasper, net over de grens van BC en Alberta (waar de tijd ook opeens een uur vooruit gaat, erg verwarrend) werden de bergen ook hoger en grilliger.
Bij Mount Robson zijn we even gestopt. Isi wilde graag "footprints" maken in de sneeuw en wij even rondlopen. Prachtige omgeving en voordat we het wisten reden we Jasper al in - een klein bergplaatsje, waarvan je kan zien dat het in de zomer afgeladen vol met toeristen zit. Nadat we Pluis (ja die was mee!) in het motel hadden geïnstalleerd, zijn wij even rond gaan lopen en even een restaurantje gezocht om te eten. Eigenlijk bestaat Jasper uit een grote winkelstraat met restaurantjes en toeristenwinkeltjes.
De volgende dag echter wilde wel iets meer zien en zijn we vroeg opgestaan. We reden naar Maligne Canyon, maar daar aangekomen lag er ongeveer een meter sneeuw op de parkeerplaats. Daar waar je kon parkeren stonden een paar auto's. Een groep mensen kwam net weer terug bij de auto om goede schoenen aan te doen, omdat er op de weg naar de Canyon teveel sneeuw lag. Wij die net uit een begin lenteachtig Vancouver kwamen, waren hier natuurlijk helemaal niet op voorbereid, dus dat werd een nee helaas. Toen maar op naar Edmonton, maar zodra we Jasper uit reden, veranderde omgeving weer en reden we tussen de bergen en bevroren meren. Het leek wel een ansichtkaartje! Prachtige foto's kunnen maken.
En toen reden we de Rockies uit...... Yuk! zou Isi zeggen. Er lag nog best veel sneeuw, maar de dooi was al ingezet en dan wordt het slush en bruin en blubberig. Vooral heel veel bruin, fifty shades of brown...en zo bleef het tot aan Edmonton. En omdat het er ook heel plat is was het laatste stuk van de reis erg saai.
Omdat we Pluis bij ons hadden en onze spullen pas over een paar dagen pas zouden komen, dachten we haar alvast naar het nieuwe huis te brengen en zouden wij daarna door gaan naar het hotel. Het was even schrikken toen bleek dat de vrouw van Lars (zo heet de eigenaar ook!) nog aan het schoonmaken was. Voor haar was het ook even schrikken, maar gelukkig mochten we even rondkijken en nadat we Pluis hadden geïnstalleerd zijn wij naar het hotel in downtown Edmonton gereden.
De volgende dag zijn we de stad even vlug gaan bekijken. Ook hier nog veel smeltend ijs en veel bruin en dor gras eronder. Het oogt vast mooier en gezelliger wanneer de blaadjes weer aan de bomen hangen......hoop ik!
Op dinsdag kwam het verhuisbedrijf met onze spullen. Lars moest werken, dus ik heb met Fedya op mijn armen en een rond rennende Isi de dozen geteld en aanwijzingen gegeven. Dat was een beste uitdaging :) maar gelukt! De dagen erna stonden in het teken van dozen, inpakpapier, heel veel inpakpapier en nog meer dozen. Het was een behoorlijk karwei maar alles heeft een plekje gekregen. Dat al die spullen in ons kleine appartementje hebben gepast verbaasd me nog steeds! Het klinkt nu nog steeds wat hol in huis, haha! Niet gek met 3 keer zo veel ruimte. We moeten nu meubels bij kopen zelfs. Maar de kindjes hebben allebei hun eigen kamer en badkamer en wij hebben een inloopkast zo groot als onze oude bijkamer. We zijn elkaar telkens kwijt!
Maar we hebben inmiddels onze draai gevonden en Beppe is inmiddels gearriveerd. Die is heerlijk in de weer met de kindjes, die al die aandacht natuurlijk geweldig vinden! Ik heb hierdoor een hele hoop in huis nog kunnen doen (verven, schilderijen/foto’s ophangen enz) ik ben zelfs nog 2 keer gaan sporten. Lars en ik zijn eindelijk ook weer eens samen uit geweest; uiteten en een paar keer naar de film.
We zijn er wel achter dat je hier zonder auto eigenlijk nergens bent. Alles ligt hier allemaal zo ver uit elkaar. Op de fiets is veel goed te doen, maar ik kan maar 1 kindje meenemen op de fiets. Bovendien werden we 2 dagen geleden, na een paar heerlijk zonnige dagen, plots verrast met een flinke sneeuwbui en die hield niet op tot vannacht. Er ligt dus een flink pak sneeuw nu…..écht iets voor mij….. Het lijkt wel Kerst! Dus terwijl ik via Facebook en Instagram allemaal lentefoto’s van in bloei staande bomen en prachtige bloemen zie van iedereen, waan ik me in een wintersportoord! Fietsen is dan ook onmogelijk. Ze kijken me sowieso al een beetje raar aan als ze me zien fietsen hier, haha. Iedereen rijdt hier in van die enorme pick-ups met enorme banden, kom ik aan op mijn beach cruiser met kinderstoeltje én windscherm voorop!
Nog een paar dagen genieten van Beppe in huis en dinsdag gaat ze helaas weer naar huis, MAAR…….wij hebben ook onze tickets geboekt en we zullen van 10-25 mei NL komen verblijden met onze aanwezigheid!! Houdt uw agenda’s vrij en app voor een afspraak
Onze laatste dagen in Vancouver waren vooral erg regenachtig. Dat was vooral jammer omdat we er niet echt op uit konden gaan. Maar met onze reis naar Edmonton in het verschiet was dat misschien ook wel fijn.
Op dinsdagochtend heb ik de kindjes naar Tamara kunnen brengen, waar wij 's avonds ook mochten slapen, zodat wij alle tijd hadden met de verhuizers....inpakkers eigenlijk, want het daadwerkelijke verhuizen werd pas de volgende dag gedaan. Klein misverstand. Gelukkig hadden we besloten heel rustig aan te doen met onze reis en zou woensdag onze eerste stop Kamloops zijn, op zo'n 3,5 uur rijden van Vancouver. Dus toen bleek dat ze op dinsdag zouden komen pakken en op woensdag komen laden, schopte dat onze planning gelukkig niet al te veel in de war.
Nadat woensdag alles in geladen was, kregen we van onze lieve Franse onderbuurman met de bakkerij, een tas vol croissantjes, pain au chocolat en heerlijke belegde broodjes mee. Prima geregeld!
Tegen de avond kwamen we aan in ons motel in Kamloops. Hier waren we nog niet eerder geweest, maar echt heel mooi vonden we het niet. Vooral erg dor, droog en bruin. Vanuit daar zouden we de 2e helft van onze reis maken naar Jasper. Dat ligt in de Rockies en is een heel bekend nationaal park (samen met Banff). Onderweg daar naar toe hebben we van alles gehad - van regen, sneeuw, zon naar mist. Voordat je het goed en wel door hebt, rij je al door de Rockies. Ik had er meer een idee bij, net als in Zuid-Afrika, dat je door van die bergpassen heen rijdt met links en rechts van je enorme bergen. Maar hier rijd je geleidelijk steeds hoger en hoger en heb je eigenlijk niet door dat je in de bergen rijdt. Maar vlakbij Jasper, net over de grens van BC en Alberta (waar de tijd ook opeens een uur vooruit gaat, erg verwarrend) werden de bergen ook hoger en grilliger.
Bij Mount Robson zijn we even gestopt. Isi wilde graag "footprints" maken in de sneeuw en wij even rondlopen. Prachtige omgeving en voordat we het wisten reden we Jasper al in - een klein bergplaatsje, waarvan je kan zien dat het in de zomer afgeladen vol met toeristen zit. Nadat we Pluis (ja die was mee!) in het motel hadden geïnstalleerd, zijn wij even rond gaan lopen en even een restaurantje gezocht om te eten. Eigenlijk bestaat Jasper uit een grote winkelstraat met restaurantjes en toeristenwinkeltjes.
De volgende dag echter wilde wel iets meer zien en zijn we vroeg opgestaan. We reden naar Maligne Canyon, maar daar aangekomen lag er ongeveer een meter sneeuw op de parkeerplaats. Daar waar je kon parkeren stonden een paar auto's. Een groep mensen kwam net weer terug bij de auto om goede schoenen aan te doen, omdat er op de weg naar de Canyon teveel sneeuw lag. Wij die net uit een begin lenteachtig Vancouver kwamen, waren hier natuurlijk helemaal niet op voorbereid, dus dat werd een nee helaas. Toen maar op naar Edmonton, maar zodra we Jasper uit reden, veranderde omgeving weer en reden we tussen de bergen en bevroren meren. Het leek wel een ansichtkaartje! Prachtige foto's kunnen maken.
En toen reden we de Rockies uit...... Yuk! zou Isi zeggen. Er lag nog best veel sneeuw, maar de dooi was al ingezet en dan wordt het slush en bruin en blubberig. Vooral heel veel bruin, fifty shades of brown...en zo bleef het tot aan Edmonton. En omdat het er ook heel plat is was het laatste stuk van de reis erg saai.
Omdat we Pluis bij ons hadden en onze spullen pas over een paar dagen pas zouden komen, dachten we haar alvast naar het nieuwe huis te brengen en zouden wij daarna door gaan naar het hotel. Het was even schrikken toen bleek dat de vrouw van Lars (zo heet de eigenaar ook!) nog aan het schoonmaken was. Voor haar was het ook even schrikken, maar gelukkig mochten we even rondkijken en nadat we Pluis hadden geïnstalleerd zijn wij naar het hotel in downtown Edmonton gereden.
De volgende dag zijn we de stad even vlug gaan bekijken. Ook hier nog veel smeltend ijs en veel bruin en dor gras eronder. Het oogt vast mooier en gezelliger wanneer de blaadjes weer aan de bomen hangen......hoop ik!
Op dinsdag kwam het verhuisbedrijf met onze spullen. Lars moest werken, dus ik heb met Fedya op mijn armen en een rond rennende Isi de dozen geteld en aanwijzingen gegeven. Dat was een beste uitdaging :) maar gelukt! De dagen erna stonden in het teken van dozen, inpakpapier, heel veel inpakpapier en nog meer dozen. Het was een behoorlijk karwei maar alles heeft een plekje gekregen. Dat al die spullen in ons kleine appartementje hebben gepast verbaasd me nog steeds! Het klinkt nu nog steeds wat hol in huis, haha! Niet gek met 3 keer zo veel ruimte. We moeten nu meubels bij kopen zelfs. Maar de kindjes hebben allebei hun eigen kamer en badkamer en wij hebben een inloopkast zo groot als onze oude bijkamer. We zijn elkaar telkens kwijt!
Maar we hebben inmiddels onze draai gevonden en Beppe is inmiddels gearriveerd. Die is heerlijk in de weer met de kindjes, die al die aandacht natuurlijk geweldig vinden! Ik heb hierdoor een hele hoop in huis nog kunnen doen (verven, schilderijen/foto’s ophangen enz) ik ben zelfs nog 2 keer gaan sporten. Lars en ik zijn eindelijk ook weer eens samen uit geweest; uiteten en een paar keer naar de film.
We zijn er wel achter dat je hier zonder auto eigenlijk nergens bent. Alles ligt hier allemaal zo ver uit elkaar. Op de fiets is veel goed te doen, maar ik kan maar 1 kindje meenemen op de fiets. Bovendien werden we 2 dagen geleden, na een paar heerlijk zonnige dagen, plots verrast met een flinke sneeuwbui en die hield niet op tot vannacht. Er ligt dus een flink pak sneeuw nu…..écht iets voor mij….. Het lijkt wel Kerst! Dus terwijl ik via Facebook en Instagram allemaal lentefoto’s van in bloei staande bomen en prachtige bloemen zie van iedereen, waan ik me in een wintersportoord! Fietsen is dan ook onmogelijk. Ze kijken me sowieso al een beetje raar aan als ze me zien fietsen hier, haha. Iedereen rijdt hier in van die enorme pick-ups met enorme banden, kom ik aan op mijn beach cruiser met kinderstoeltje én windscherm voorop!
Nog een paar dagen genieten van Beppe in huis en dinsdag gaat ze helaas weer naar huis, MAAR…….wij hebben ook onze tickets geboekt en we zullen van 10-25 mei NL komen verblijden met onze aanwezigheid!! Houdt uw agenda’s vrij en app voor een afspraak
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
